Asena CEYLAN

Normalde günlük hayatım normal ama tetiklenince çok değişiyorum. • Kendimi hissetmiyorum gibi oluyorum. • Bazen çok yiyorum hızlı kilo alıyorum, bazen hiç yemiyorum. • “Nasılsın?” sorusunu anlamakta zorlandığım oluyor. • Stresliyken kendi kendime mimik yapıp güldüğüm anlar oluyor, hayal kurarken oluyor. Bunun hayal olduğunu biliyorum. • İnsanlarla kavga edince herkes benden nefret ediyor gibi geliyor. • Bazen izleniyormuşum gibi hissediyorum. • Stres anında duygularım çok hızlı değişiyor • İlişkilerimde aşırı bağlanıyorum, sürekli ilgi ve kontrol istiyorum. Çok alttan alıyorum ama sonra aniden kopuyorum. • Tetiklenince dürtülerim artıyor (para harcama vs. Rahatlamis hissediyorum ). • Uzun saatler hayal kuruyorum, şarkı açıp odada dönerek hayal kuruyorum. Hayalde biriyle konuşuyormuşum gibi mimik yapıyorum ama bunun hayal olduğunu biliyorum. Ama durduramıyorum da Takıntılar: • Sayı sayma, yazıları tekrar tekrar okuma, dolabı defalarca kontrol etme ama yine emin olamama • Telefon sesini önce kısıp sonra açmazsam kötü bir şey olacak gibi hissediyorum. • Yazıları İngilizce’ye çevirip tekrar okuyorum. • 7 ve 8 sayısına takıyorum • Kirpik koparma davranışım var Aynı seyler tekrar tekrar söylüyorum farkında olmadan Yeme-Kilo: • Yemekleri gram gram tartıyorum, kalorisini hesaplıyorum. • 1000 kalori aldıysam mutlaka 1100 yakmam gerektiğini düşünüyorum. • Aç kalma, kusma girişimi, demir ilacı kullanmama (kilo alırım diye). • Reglim kesildi, saçlarım döküldü. • Kilo alınca kirlenmiş gibi hissediyorum. • Aşırı spor yapıp sakatlandım. Panik Atak: • Çarpıntı, baş dönmesi, terleme, göz kararması. Nabzım 181’e çıktı. • Yemek yerken bile kalbim hızlanıyor, uykuda çarpıntıyla uyanıyorum. • Melatonin işe yaramadı, aylarca 3-4 saat uyudum. Disardan izleme • Ortamdan kopmuş gibi hissediyorum, vücudum bana ait değil gibi. • Çocukluğumun çoğunu hatırlamıyorum, bazı anıları 3. kişi gözünden hatırlıyorum. • Yazıları okurken boş okuyormuşum gibi hissediyorum. Ani Duygu Değişimleri: • Bir anda özgüvenli hissedip sonra çıldırıyorum • Gün içinde defalarca kendimden nefret edip sonra aşırı seviyorum. İlişki/İlgi: • Birine bağlanınca semptomlar azalıyor ama ilgi azalırsa panik atak geçiriyorum. • İlgi çekmek için garip şeyler yaptım. Bazen böyle anlık olarak tuhaf düşüncecelerm oluyor Böyle kişilik değiştiriyorum ben kimim diye sorguluyorum böyle her ortama uyum sağlayabiliyorum Kontrolsüz Davranışlar: • Ani para harcama, saç bakımı için para harcama, yüksek ağırlık denemek. İnsanların ilgilendiği şeylere göre hareket etmek Fiziksel Belirtiler: • Kaslarım kasıldı, 1 ay yürüyemedim, tekerlekli sandalye kullandım. • 4 kutu kas gevşetici işe yaramadı. • Bağırsaklarım tamamen durduğu oldu. • Bacak kasılmalarından günlerce okula gidemedim. Düşünce: • Bazen deliriyormuşum gibi hissediyorum. • Mantıklı düşünme kapanıyor, okuduğumu anlayamıyorum. • Düşüncelerim içinde saatlerce kayboluyorum. ⚪️Ailemden uzaklaştığımda ya da birine sarılınca böyle beni koruyabilecek anlayabilecek terk etmeyecek sevecek biri olunca veya hastane gibi güvende hissettiğimde semptomlar azalıyor okbden kurtuluyor gibi oluyorum .⚪️ 🔴Travmatik bir olay sonrası beden birini seçiyor ve ona aşırı bir şekilde konuşmaya başlıyorum rahatsız edicek kadar sürekli sonra çok konuştuğum için vicdan azabi çekiyorum mahvediyorum kendimi o kisiyide kendimden uzaklastiriyorum aynı zamanda mantıklı düşünme algım kapanıyor kendimi hissetmiyorum ve çok hızlı kilo almaya başlıyorum çok hızlı ruh hali değişimlerim oluyor 🔴 • Evde ve okulda kaygım çok artıyor, panik atak geçiriyorum. • Ani duygu değişimleri ve kişilik dışı davranmalarım OKB tetiklendiğinde oluyor, o zaman kilo alıyorum. Trk Hocam merhabalar ever bu gerçekten problem çıkardı bana bağlandığım kişiyi çok boğdum aylardır 700-800 mesaj birden sürekli kendi içimi döktüm ama ona sürekli bak abartırsam lütfen söyle diyordum bak yanbana asla söylemedi sonra bir anda kırıcı bir şekilde konuşmaya başladı ve sürekli aynı seyleri söyledğümi söyledi evet bu doğru okbden dolayı güven arıyorum ama yeni farkettim ne yapacağım bilmiyorum Ama öncesinde de o beni abartı paylasim yaptıgım icin instagramdan çıkarmıştı bende dedim ki keşke bana söyleseydin sonra işte diyordum hep hatta hergün bak abartı konuşursam söyle o da söylerim zaten diyordu sonra bir anda böylr patladı onu suçlamaya başladığımda Gerçekten çok suçlu ve kötü hissediyorum ne yapacağım bilmiyorum

Ben Onur. Uzun süredir içimde tarif edemediğim, ama beni tüketen bir savaş var. Günden güne daha da ağırlaşan düşünceler, bitmeyen korkular ve içinden çıkamadığım duygularla mücadele ediyorum. Bu yalnızca geçici bir üzüntü değil; artık hayatımın her alanına yayılmış bir karanlık gibi. OKB yani obsesif kompulsif bozukluk belirtileri yaşıyorum. Aklımdan atamadığım düşünceler, istemsizce tekrar eden sorgulamalar, davranışlarımda sürekli bir kontrol etme ihtiyacı var. Küçük yaşlardan beri özellikle ailemi üzme korkusuyla kendime baskı uyguluyorum. Onların üzülmesini engellemek için kendimi sürekli kontrol ediyor, hatta bazen kendimi cezalandırıyorum. Takıntılarım bazen o kadar yoğunlaşıyor ki normal düşünceyle hareket etmek imkansız hale geliyor. Depresyonun da etkilerini taşıyorum. Sabahları yataktan kalkmak benim için çok zor. Uyusam da dinlenemiyorum. Hayat anlamsız geliyor. Eskiden bana zevk veren hiçbir şey artık beni mutlu etmiyor. Geleceğe dair bir umut taşımakta zorlanıyorum. Sürekli suçluluk hissediyorum. Kendimi değersiz ve yetersiz buluyorum. Aynada kendime baktığımda gördüğüm kişiyi tanıyamıyorum. Zihinsel olarak bitkinim. Sürekli düşünmekten, düşüncelerimi susturmaya çalışmaktan yorgunum. Beynim hiç durmuyor. Gece yatağa yattığımda bile zihnim çalışmaya devam ediyor. Kafamda sesler var, içimdeki ses beni sürekli suçluyor, aşağılıyor, baskılıyor. Gerçekle hayal arasındaki sınırlar bile zaman zaman bulanıklaşıyor. Yaşadığım her şey beni daha da yalnızlaştırıyor. Tüm bu sorunları içimde taşıyorum ama dışarıya yansıtmıyorum. Sanki hiçbir şey olmamış gibi davranmak zorundayım. Bu yüzden insanlar beni anlayamıyor, hatta bazen umursamıyor gibi hissediyorum. Oysa bu sessizlik benim içimde çığlık çığlığa bir ağrı. Yardım almak istiyorum. Gerçekten yaşadığım bu durumların çözümü olsun istiyorum. Çünkü artık tek başıma baş edemiyorum. Biri beni duysun, anlasın, bana inansın ve yanında olduğumu hissettirsin istiyorum. Her şeyin daha kötüye gitmesinden korkuyorum. Ve sadece bir çocuk olmama rağmen, sanki her şeyin yükü omuzlarımda gibi hissediyorum.

Hayatımda şu an yaşadığım büyük bir sıkıntım yok ama hayattan zevk alamıyorum hiç bişey beni mutlu etmiyor durduk yere ağlama isteği geliyor.Bazen aşırı sinirli ve gergin oluyorum .Kendimi çok amaçsız bir insan gibi hissediyorum bazen neden hala yaşadığımı bile sorguluyorum herkes bişeyleri başarmış herkesin hedefi var bi amacı varda ben öylesine yaşıyormuşum gibi